Het proces van het maken van chips omvat schoonmaken, schillen, snijden, braden en kruiden. Het is een proces dat heel eenvoudig is en door iedereen kan worden uitgevoerd.
Tot de jaren twintig verkochten de meeste mensen die chips maakten deze in lokale winkels en restaurants. Ze werden verkocht in waszakjes waardoor ze niet vers of knapperig bleven.
Het proces
Chips zijn over de hele wereld een populair tussendoortje. Ze zijn rijk aan aminozuren, koolhydraten en verschillende vitamines. Ze bevatten ook weinig vet, calorieën en zout.
Het proces begint met het selecteren en wassen van rauwe aardappelen, het schillen ervan, het in plakjes snijden, het bakken ervan en het verpakken in zakken. Dit proces verbruikt veel energie en produceert aanzienlijke hoeveelheden afval, waaronder zetmeel en aardappelschillen.
Een trechter gevuld met aardappelschijfjes wordt tegen verstelbare snijmachines gerold, die elke schijfje in een uniforme lengte snijden. De plakjes worden vervolgens in een ondergedompelde roterende gaastrommel en transportband gevoerd, waardoor ze overtollig zetmeel kunnen wassen en wegspoelen.
Vervolgens worden de aardappelen in een blancheur gedaan, die het zetmeel uit de plakjes verwijdert voordat ze de friteuse ingaan. Dit proces wordt herhaald totdat de gewenste kleur en smaak zijn bereikt. De temperatuur en het waterniveau van de oplossing worden geregeld om een gecontroleerd blancheereffect te bereiken, terwijl ook het gebruik van water wordt geminimaliseerd.
De uitrusting
Een productielijn voor aardappelchips omvat verschillende gespecialiseerde machines. Denk hierbij aan was- en schilmachines, snijmachines, blancheerapparatuur en frituurmachines.
De aardappelwas- en schilmachine is een noodzakelijk onderdeel van de productielijn voor aardappelchips, omdat deze kan helpen de schil van de aardappelen te verwijderen. Het helpt ook de natuurlijke smaak van de aardappel te beschermen tegen beschadiging.
Een andere belangrijke machine in de chipsproductielijn is de blancheerapparatuur, die schadelijke bacteriën kan doden en de kleur van de aardappelschijfjes kan behouden. Het kan ook een deel van het oppervlaktezetmeel verwijderen voor beter frituren.
De volgende stap in de productielijn voor natuurlijke aardappelchips is het frituren, waardoor de chips knapperiger en smakelijker worden. De gefrituurde frieten worden vervolgens op smaak gebracht met verschillende smaken en vervolgens verpakt in zakken of dozen.
De ingrediënten
Chips zijn een van de meest populaire snacks in de Verenigde Staten en Europa. Ze zijn een geweldige bron van koolhydraten en eiwitten, en ze leveren veel vitamines en mineralen die het menselijk lichaam nodig heeft.
Er wordt een grote verscheidenheid aan fritessoorten gemaakt, van traditionele frites tot tortilla- en maïschips. Er zijn ook veel smaken die variëren van zout tot hartig en kruidig tot barbecue.
De basismethode voor het maken van chips is om de aardappelen in dunne plakjes te snijden, het zetmeel van het oppervlak te wassen en ze te blancheren. Vervolgens worden de chips gefrituurd of gebakken in een oven.
De chips worden gekoeld en vervolgens gekruid. Sommige soorten worden in een trommel gevuld met poedervormige kruiden getrommeld om ze een specifieke smaak te geven.
De verpakking
Chips hebben een lange geschiedenis van populariteit in de Verenigde Staten en zijn nog steeds een populaire snack. In de jaren negentig experimenteerden fabrikanten met magere chips die nog steeds goed smaakten.
Voor gefrituurde snacks zoals chips gebruiken fabrikanten vaak luchtdichte zakken die zijn ontworpen om ze te beschermen tegen vocht en pletten. Deze strategie helpt de chips vers te houden en voorkomt dat ze tijdens het transport bederven.
Een andere manier om chips te verpakken is in een composiet blik. Deze blikjes zijn gemaakt van een laag die is gemaakt van gerecycled papier en hebben meerdere beschermingslagen voor de chips.
Naast luchtdichte verpakkingen kunnen aardappelchipbedrijven ook slackfill gebruiken, dit is lege ruimte die opzettelijk rond de zak is geplaatst om deze wat extra ruimte te geven en te voorkomen dat deze tijdens het transport wordt verpletterd. Dit is vooral handig voor kleinere chips en een populaire optie voor kleine snackbedrijven. Het kan tijd en geld besparen en de kwaliteit van uw producten behouden.
